بررسی روند تغییرات خشکسالی فصلی بر اساس داده های واقعی (۲۰۱۴-۱۹۸۰) و پیش بینی شده (۲۰۱۹-۱۹۸۰) در جنوب غرب ایران

خشکسالی از مهمترین بلایای طبیعی است که بر بخش های مختلف از قبیل منابع طبیعی، منابع آب سطحی و زیر سطحی و ... تاثیرگذار است. توجه به روند تغییرات خشکسالی و همچنین پیش بینی خشکسالی می تواند در برنامه ریزی جهت کنترل و کاهش اثرات آن موثر باشد. در این مطالعه از داده های اقلیمی 7 ایستگاه سینوپتیک در جنوب غرب ایران طی سال های 1980 تا 2014 استفاده و بر مبنای شاخص rdi شدت خشکسالی فصلی در این منطقه تعیین شد. سپس با استفاده از مدل های سری زمانی و نرم افزار itsm اقدام به پیش بینی شاخص خشکسالی از سال 2015 تا 2019 گردید و بر مبنای آزمون پارامتری و آزمون های غیر پارامتری روند تغییرات خشکسالی در منطقه بررسی شد. بر اساس نتایج، در ایستگاه های آباده، شیراز و فسا، مدلma(5) innovation، در بندر عباس burgar (15)، در بندر لنگهar (15)yule-walker ، در بوشهر ma (5)hannan-rissanen  و در جاسک burgar (13) عنوان بهترین مدل های سری زمانی هستند. با توجه به ضریب همبستگی داده های مشاهده شده و پیش بینی شده ،valuep- آزمونljung - box ، مرتبهwhite noise  مدل ها و همچنین acfresidual  و pacfresidual داده ها، قابلیت اطمینان مدل های پیش بینی در تمام ایستگاه ها استنباط شد. نتایج نشان داد روند تغییرات خشکسالی فصلی طی دوره های 2014-1980 و 2019-1980 بر اساس هیچ کدام از آزمون های آماری پارامتری و غیر پارامتری در هیچیک از ایستگاه ها در سطح 95 درصد معنی دار نیست، هرجند روند تغییرات طی دوره 2019-1980 شیب بیشتری به خود می گیرد.